Οι Μαυρογιαλούροι της Ελληνικής Κοινωνίας
Το «Το Βήμα της Κυριακής» της 10 Ιουλίου 2011,παρουσιάζει μια έρευνα που έγινε για λογαριασμό του από την εταιρία Κάπα Research . Απο αυτήν ξεχωρίζω δύο απαντήσεις των πολιτών που είναι χαρακτηριστικές ,για την άποψή τους σχετικά με τα μεγάλα πολιτικά κόμματα ανεξάρτητα με το ποσοστό της πρόθεσης ψήφου.
Ποιο νομίζεται ότι είναι το κύριο ενδιαφέρον της νέας κυβέρνησης ;
Οι επόμενες εκλογές 8,9%
Η πολιτική επιβίωση καθενός από τα μέλη 58,1 %
ΔΓ/ΔΑ 4%
Είναι ειλικρινής ή υπηρετεί μικροπολιτικά συμφέροντα της ΝΔ ;
Είναι ειλικρινής 24,6 %
Υπηρετεί Μικροπολιτικά Συμφέροντα 68,4 %
ΔΓ/ΔΑ 7 %
Στην ουσία πρόκειται για το ίδιο ερώτημα το οποίο θα μπορούσε σε μια άλλη εκδοχή να είχε διατυπωθεί ως εξής
Πιστεύεται οτι τα μεγάλα κόμματα ενδιαφέρονται πιο πολύ για την επιβίωση τους, ικανοποιώντας μικροπολιτικές που συμφέρουν τα στελέχη τους και τους μηχανισμούς τους ;
Προβλέπω οτι και σε μια τέτοια περίπτωση ή απάντηση των πολιτών θα έγερνε σε ένα μεγάλο ποσοστό στο ναι .
Στην χώρα μας τα κόμματα εδραιώθηκαν και επιβιώνουν μέσα από τους στρατούς των κομματικών στελεχών που αναλαμβάνουν να υποστηρίζουν απαρέγκλιτα τις εκάστοτε εξαγγελίες και δηλώσεις του μηχανισμού που υπηρετούν. Το μεγαλύτερο μέρος αυτών των στελεχών προσπαθεί να ικανοποιήσει περισσότερο τα προσωπικά του συμφέροντα και λιγότερο τα συλλογικά. Πάντα όμως στο όνομα του κυρίαρχου λαού. Βέβαια τα μεγαλύτερα σκάνδαλα έχουν γίνει στο “όνομα του κυρίαρχου λαού και για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες του ,άσχετα αν τις περισσότερες των περιπτώσεων ικανοποιούν συμφέροντα ομάδων που κερδοσκοπούν με την ανοχή και συνεργασία της πολιτικής και διοικητικής εξουσίας. Σαν παράδειγμα αναφέρω οτι ενα βασικό κριτήριο για να γίνει ένα έργο ,σε αρκετές περιπτώσεις, αποτελεί το αν ικανοποιεί και σε πιο βαθμό την ομάδα εξουσίας (Πολιτική ηγεσία -Υπηρεσιακή Δομή -οι Δικοί μας Εργολάβοι και Μελετητές ). Επίσης ένα ακόμη στοιχείο είναι το κατά πόσο η ίδια ομάδα έχει την ικανότητα να το εκτελέσει. Αν πληρεί αυτά τα βασικά κριτήρια αυτόματα βαφτίζεται αναπτυξιακό και περνάει επικοινωνιακά στους πολίτες χρησιμοποιώντας όλα τα επικοινωνιακά μέσα . Με αυτό τον τρόπο μπορεί να μην αναπτύσσεται μια περιοχή διότι δεν εκτελούνται τα αναγκαία και απαραίτητα έργα αλλά η ομάδα εξουσία ικανοποιείται πλήρως .
Βλέπε την ταινία «Τζένη Τζένη»: Παπαγιανόπουλος vs Μπάρκουλη, ή αν προτιμάτε Γκόρτζος vs Μαντά και κάπου στην μέση η Τζένη Καρέζη. Αξέχαστες οι ατάκες: «Γκόρτσος! Θρασύβουλος Γκόρτσος! Το παιδί του λαού!» και «Η Μαγκούρα στη Βουλή« «Υπάρχει και φιλότιμο«: Φίνος Φίλμς, παραγωγής 1965, με τον Λάμπρο Κωσταντάρα στο ρόλου του υπουργού Μαυρογιαλούρου
Διαβάστε περισσότερα:http://www.dinfo.gr/?p=11602#ixzz1Rh6IYnuG
Σχόλια