ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΕΙ Η ΚΡΙΣΗ ΑΝ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΕ ΑΡΝΟΥΜΕΝΟΙ ΝΑ ΑΝΤΙΚΡΥΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ




Είναι γενική διαπίστωση ότι το πολιτικό σύστημα και κατ΄επέκταση εμείς οι Έλληνες δεν θέλουμε να αντιληφθούμε την σοβαρότητα της κατάστασης της χώρας μας . Έτσι συνεχίζουμε να ζούμε σε μια παθητικότητα που  θα μας οδηγήσει σε μια ομαδική κατάθλιψη , αν δεν έχουμε ήδη περιέλθει. Το πολιτικό σύστημα συνεχίζει να ασκεί την εξουσία , εκτός εξαιρέσεων, με την παλιά συνταγή του μεταθέτω την λύση σε ένα πρόβλημα στο μέλλον, έχω άπειρα χρήματα τα οποία διαθέτω στους φίλους και κολλητούς  μου ,τους οποίους επιλέγω και για συνεργάτες αντί τους χρήσιμους και αποτελεσματικούς. Μπορεί οι πολιτικοί μας ,να δείχνουν ότι έχουν αντιληφθεί την κρισιμότητα της κατάστασης αλλά στην πραγματικότητα προσπαθούν να βολέψουν τους στρατούς τους ώστε να επιβιώσουν πολιτικά ασχέτως αν ή χώρα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού. Κοιτάξτε τους στην τηλεόραση πολύ λίγοι γίνονται δυσάρεστοι λέγοντας την αλήθεια οι περισσότεροι προσπαθούν να ωραιοποιήσουν την κατάσταση λες και απευθύνονται σε ηλίθιους. Από την άλλη έχουμε μια δημόσια διοίκηση η οποία την ώρα που διαμαρτύρεται για την μείωση των αποδοχών της ,συνεχίζει να λειτουργεί  αναποτελεσματικά .  Ο δημόσιος υπάλληλος που δεν διεκπεραιώνει γρήγορα  αποτελεσματικά και έξυπνα τις καθημερινές του υποθέσεις δεν δικαιούται να διαμαρτύρεται για την μείωση των αποδοχών του. Από την άλλη υπάρχει και η συνομοταξία των συνδικαλιστών που σε αυτή την κρίσιμη κατάσταση δεν προτείνουν εναλλακτικές και έξυπνες προτάσεις που μπορούν να γίνουν εθνικές πολιτικές και δεν ενθαρρύνουν τα μέλη τους αλλά βολεμένοι πίσω από τα προνόμια τους δεν διαφοροποιούνται και αρκούνται σε κλασικές αρνήσεις και μεταθέσεις των προβλημάτων στους κακούς πολιτικούς. Βέβαια υπάρχει και ένα ιδιωτικό κεφάλαιο που από την μια διαμαρτύρεται για το κακό κράτος άλλα από την  άλλη είχε βολευτεί με αυτό το σύστημα που μπορούσε να φοροδιαφεύγει και να αυξάνει τις πωλήσεις του μέσα από την πλασματική  καταναλωτική μας δύναμη. Το ιδιωτικό  κεφάλαιο στην χώρα μας μονίμως συναλλάσσεται με το κράτος .Υπάρχει βέβαια και μια κατηγορία Ελλήνων που σε ποσοστό αγγίζει το 13% οι λεγόμενοι γνωστοί άγνωστοι ,διότι είναι γνωστοί στο σύστημα όταν πρόκειται για εργασία αλλά  άγνωστοι όταν πρόκειται για την αναγνώριση και ανταμοιβή τους. Αυτοί πρέπει αναδειχθούν  σε  σύγχρονους κοινωνικούς  ήρωες και να αποτελέσουν τα θετικά αντισώματα της κοινωνίας .  Αν δεν ξυπνήσουμε από το λήθαργο μας και συνεχίσουμε να ζούμε στο όνειρο μας επειδή φοβόμαστε  τον εφιάλτη της πραγματικότητας τότε το ξύπνημα θα είναι βίαιο και η χώρα θα οδηγηθεί σε κταστροφή . Η Ελλάδα βίωσε  χειρότερες καταστάσεις  στο παρελθόν επιβίωσε όμως και αναπτύχθηκε. Μπορούμε λοιπόν και εμείς καλύτερα .

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

A practical mind map tester

Productivity Hacks: DaVinci’s Mind Mapping