BrilliantMinds4u

Πίνακας του Γερμανού ρομαντικού ζωγράφου  Caspar David Friedrich όπου απεικονίζει μια επιβλητική και μυστηριώδη εικόνα ενός άνδρα να κοιτά το άγνωστο . Ο πίνακας αυτός του 1818 είναι σήμερα ,επίκαιρος ξανά ,αν υποθέσουμε ότι συμβολίζει τον σύγχρονο άνθρωπο που κοιτά το μέλλον του, προσπαθώντας μέσα από την παρατήρηση και σκέψη να αποκτήσει τις γνώσεις που θα τον βοηθήσουν στην πορεία του προς την ζωή. Πατώντας σε υψηλό σημείο ,που του δίνει το πλεονέκτημα της θέσης περιμένει να διαλυθεί η ομίχλη για να πάρει τις κατάλληλες πληροφορίες που θα τον εξασφαλίσουν μια επιθυμητή πορεία.

  Και τώρα τι ευχή να κάνουμε όταν δεν θα συνοδεύεται από την ελπίδα ότι θα υλοποιηθεί. Σήμερα οι ευχές μας είναι απλώς εκφράσεις που ακολουθούν τα κοινωνικά πρότυπα της στιγμής ,όπως ”χρόνια πολλά” “του χρόνου καλύτερα “ και παραμένουν στην φωνητική τους εκφορά .Στερούνται απο την πίστη και την ελπίδα ,της προσδοκίας για το καλύτερο μέλλον. Μήπως αυτό συμβαίνει διότι δεν έχουμε προσδιορίσει το μέλλον που . Χάσαμε την ικανότητα του να φανταζόμαστε και παραμένουμε παρατηρητές σε ένα παρόν που δεν καταλαβαίνουμε γιατί γίνεται, “στο ίδιο έργο θεατές”. Παρατηρούμε τα γεγονότα σαν τα μικρά παιδιά νοιώθοντας ανήμποροι να αλλάξουμε κάτι ,γκρινιάζοντας συνέχεια για την κατάσταση που περνάμε και μουρμουρίζοντας λέξεις χωρίς νόημα. Η εικόνα της καθημερινότητας μας ,φαντάζει τρομακτική γιατί πιστεύουμε ότι προμηνύει ένα κακό μέλλον. Πιστεύουμε ότι κάθε επόμενο είναι χειρότερο από το προηγούμενο . Το παρόν το ζούμε μέσα απο τις εικόνες της τηλεόρασης και το ερμηνεύουμε με τα τηλεοπτικά

Το καθεστώς προσπαθεί να υποβιβάσει τους ανθρώπους σε καθαρά εκτελούντες -είναι υποχρεωμένο να το κάνει-, να τους αποκλείει απο τη διεύθυνση των ίδιων τους των δραστηριοτήτων... Αυτό αναφέρει ο Κορνήλιος Καστοριάδης σε μια συνέντευξη του που μπορείτε να βρείτε στο βιβλίο Ακυβέρνητη Κοινωνία . Σήμερα πράγματι οι πολίτες έχουμε γίνει εκτελεστικά όργανα σε ένα σύστημα που χρησιμοποιεί τα μέσα του και μας υποβάλει ,σε λειτουργίες και συνήθειες που δεν ανταποκρίνονται στα θέλω μας . Τα περισσότερα δικαιώματα -προνόμια -επιδόματα που μας αφαιρούν μας δόθηκαν σαν προϊόν 'εξαγοράς” του συστήματος σε αντάλαγμα την σιωπή μας . Για τον λόγο αυτό οι αντιδράσεις μας δεν έχουν την μαζικότητα και δυναμικότητα πρέπει ,αντι να κραυγάζουμε μουρμουρίζουμε, διότι υποσυνείδητα αισθανόμαστε ένοχοι . Τα κοινωνικά δικαιώματα αποτελούν υποχρέωση του συστήματος δυστυχώς όμως με την δική μας συμμετοχή έγιναν προϊόν συναλλαγής. Τις περισσότερες των περιπτώσεων δίνονταν για να εξυπηρετήσου

Άντε, να σας δούμε “Σύντροφοι” πόσο επαναστάτες και πατριώτες είσαστε… Γράφει ο Δευκαλίων Από το " Στοχασμός-Πολιτική "    Έχουμε μιλήσει πολλές φορές για την Παγκόσμια Κρίση Χρέους που ταλανίζει την παγκόσμια οικονομία. Ας επαναλάβουμε τα βασικά… Έως το 2008, το σύνολο του Δημόσιου Χρέους των Ανεπτυγμένων κρατών ήταν περίπου το 70 % του συνολικού ΑΕΠ των ανεπτυγμένων κρατών. Μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers και την ανάληψη των τραπεζικών χρεών από τα κράτη και τους κρατικούς προϋπολογισμούς, το σύνολο του Δημόσιου Χρέους των Ανεπτυγμένων κρατών εκτινάχθηκε σχεδόν στο 100% του συνολικού ΑΕΠ των ανεπτυγμένων κρατών, ενώ το 2010 αναμένεται το σύνολο του Δημόσιου Χρέους των ανεπτυγμένων κρατών να ξεπεράσει το συνολικό ΑΕΠ των Ανεπτυγμένων κρατών. Η ανάληψη των τραπεζικών χρεών από τα κράτη και τους κρατικούς προϋπολογισμούς, σηματοδοτεί το τέλος της χρηματοπιστωτικής κρίσης, που όπως έχουμε πει μπορούμε να την θεωρούμε σαν πρώτη φάση της οικονομικής κρίσ

Η εποχή μας απαιτεί ηγέτες με όραμα που να το πιστεύουν και να μην το διαμορφώνουν ανάλογα με τις δημοσκοπήσεις . Σήμερα , σε παγκόσμιο επίπεδο ανακαλύπτουμε αρχηγούς κρατών που ήρθαν στην εξουσία χωρίς να αποδείξουν την ηγετική τους ικανότητά . Οι περισσότεροι είναι διαχειριστές και όχι ηγέτες που οδηγούν τους λαούς τους σε μια κατεύθυνση που δεν ανταποκρίνεται  σε ένα όραμα τους. Βλέπουμε αρχηγούς σαν την Μέρκελ που υποθήκευει το μέλλον της Ε.Ε. και τόσων εκατομμυρίων κατοίκων καθυστερώντας να πάρει απόφασεις για να μην δυσαρεστήσει μικρές εθνικές ομάδες. Παραβλέπει βέβαια ότι αυτοί οι κάτοικοι των άλλων ευρωοπαικών χώρων είναι οι καταναλωτές των Γερμανικών προϊόντων και αν σταματήσουν να αγοράζουν η ισχυρή Γερμανία θα αντιμετωπίσει πρόβλημα. Οι σημερινοί αρχηγοί των κρατών δεν ζήσανε τον Β Παγκόσμιο πόλεμο και εκφράζουν την γεννιά που δεν γνώρισε τον πόλεμο και ως εκ τούτου δεν έχει τις εμπειρίες της κακουχίας του πόνου και την μυρωδιά του θανάτου. Αυτό φαίνεται και απο την  συμπερι

Γκρίζο παραμένει το τοπίο στην αγορά προϊόντων, καθώς οι απανωτές αυξήσεις του ΦΠΑ που πλήττουν το καλάθι της νοικοκυράς, αναδεικνύουν τη χώρα μας σε πρωταθλήτρια της Ευρωζώνης στην ακρίβεια για τον μήνα Οκτώβριο. Η σύγκριση τιμών έγινε βάση του αντίστοιχου μήνα του 2009, από το Ελληνικό Κέντρο Καταναλωτών (ΕΛΚΕΚΑ). Από τα στοιχεία προκύπτει ότι η Ελλάδα κατέχει σταθερά την πρωτιά στις αυξήσεις, σε πολλά προϊόντα ευρείας κατανάλωσης και υπηρεσίες. Συγκεκριμένα: Η Ελλάδα πρώτη στον πληθωρισμό με 5,2% όταν ο μέσος όρος της Ε.Ε είναι 1,9%. Η Ελλάδα πρώτη στην ένδυση με αύξηση 2,6% όταν ο μέσος όρος της Ε.Ε είναι 0,2%. Η Ελλάδα πρώτη στα καύσιμα με αύξηση 37,9% , όταν ο μέσος όρος της Ε.Ε είναι 11,9%. Η Ελλάδα πρώτη στα αυτοκίνητα με αύξηση 10,3% ,όταν ο μέσος όρος της ΕΕ είναι 0,7%. Η Ελλάδα πρώτη στις οδικές μεταφορές επιβατών με αύξηση 17,3% όταν ο μέσος όρος της ΕΕ είναι 3,3%. Η Ελλάδα πρώτη στις καφετέριες και ξενοδοχεία με αύξηση 3,3% ,όταν ο μέσος όρος της ΕΕ

http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/2010/12/blog-post_851.html

Έ ξαρση της κατάθλιψης, λόγω της οικονομική κρίσης, καταγράφει έρευνα που εκπονείται από την Εταιρεία Κοινωνικής Ψυχιατρικής...  Η Κοινωνία μας χάνει τα αντανακλαστικά της γιατί εμείς οι πολίτες δεν έχουν την δύναμη αλλά και την γνώση να αντιμετωπίσουν την νέα πραγματικότητα . Ζούμε σε μια στείρα από ιδέες και δημιουργικότητα κοινωνία , μια κοινωνία που το κυρίαρχο μοντέλο της είναι του κρατικού προστατευτισμού . Μια κοινωνία με φοβικούς πολίτες ως προς το νέο και το καινοτόμο ,έντονα ρατσιστική που κρύβεται πίσω από εθνικιστικές κορώνες τις οποίες   χρησιμοποιεί για να καλύψει την ανεπάρκεια της σε παραγόμενα εθνικά αγαθά και προϊόντα. Έγινε παραποίηση της ύπαρξής μας και της ταυτότητας μας διότι εμείς ένας λαός υπερήφανος ευέλικτος και δημιουργικός που     αναστηθήκαμε   μέσα απο δύο παγκόσμιους πολέμους και μια Δικτατορία καταντήσαμε σε έναν λαό καταθλιπτικό .Δεν μας τροφοδοτεί   με θετική ενέργεια η χώρας που περιβάλλεται απο θάλασσα λούζεται απο ήλιο την διαπερνούν αέρινα ποτάμ

http://naftilos.blogspot.com/2010/12/blog-post_08.html Σκίτσα του Stuart McMillen βασισμένα στο βιβλίο “Amusing  Our selves to Death: public discourse in the age of show business ” του Neil Postman “Brave New World Revisited”:  http://www.huxley.net/bnw-revisited/index.html

Παρακολουθώντας χθες τις εκδηλώσεις μνήμης για τον θάνατο του μικρού Αλέξη διαπίστωσα ότι το ίδιο το γεγονός δεν μας προβληματίζει , μπήκε και αυτό  στην ανωνυμία των καθημερινών σχεδόν εκδηλώσεων βίας που παρακολουθούμε απο τα μέσα ενημέρωσης.. Το γεγονός υποβαθμίστηκε  από την εικόνα καμένων κάδων και καταστροφών και ελάχιστα ή έως και καθόλου  δεν αποτέλεσε αφορμή για συζητήσεις και προβληματισμούς των αιτιών που οδήγησαν στον θάνατο ενός μικρού παιδιού και στην βία των ημερών. Θα μπορούσε να αναλυθεί το γεγονός από πολλές πλευρές και να αποτελέσει σημείο αναφοράς και προβληματισμού αντί να χάσει την σημασία  του μέσα από τις εικόνες των καταστροφών που το συνοδεύουν. Σήμερα  οι πολίτες βλέπουμε να μειώνεται το κοινωνικό κράτος ,καλούμαστε σε ξαφνικές περικοπές στην προσωπική μας ζωή και ολα αυτά για να διαφυλαχθούν τα κέρδη ορισμένων και να ικανοποιηθεί η απληστία των πολλών. Χρειαζόμαστε νέα εργαλεία και ιδέες ,κοινωνική οργάνωση για να μπορέσουμε να ανασυνταχθούμε και να αντιμε

  Το δημοσιονομικό έλλειμα της Ελλάδας, λένε πολλοί, δεν οφείλεται στις υψηλές δαπάνες του δημοσίου, αλλά στα χαμηλά φορολογικά έσοδα, ιδιαίτερα δε στα χαμηλά έσοδα από το φόρο εισοδήματος. Επικαλούνται τη σύγκριση με τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που πράγματι δείχνει οτι οι δημόσιες δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι στην Ελλάδα κοντά στο μέσο όρο της ΕΕ, το ίδιο και οι έμμεσοι φόροι, αλλά υστερούν κατά πολύ οι άμεσοι φόροι. Μπορεί όμως να αυξηθεί ο φόρος εισοδήματος και να φτάσει σε Ευρωπαϊκά επίπεδα; Πολύ δύσκολα, νομίζω. Το εμπόδιο δεν έγκειται τόσο στην ανεπάρκεια των ελέγχων, αλλά στη σύνθεση των εισοδημάτων, που διαφέρει ριζικά από τις περισσότερες χώρες της ΕΕ και του ΟΟΣΑ. Έχουμε εξαιρετικά ψηλό ποσοστό αυτοαπασχολούμενων και μικροεπιχειρηματιών. Τα εισοδήματα αυτών είναι πολύ δύσκολο να καταγραφούν από τις φορολογικές αρχές, με αποτέλεσμα σε όλο σχεδόν τον κόσμο, η φοροδιαφυγή τους να είναι πολύ υψηλή. Στις ΗΠΑ, όπου οι φορολογικές αρχές θεωρούνται καλά οργα

  Ποιος θυμάται την χρηματιστηριακή κρίση του 1999 ...Στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 1999 πολλοί Έλληνες ασχολούνταν με το χρηματιστήριο . Ακόμη και σε μικρά χωριά υπήρχαν ΕΛΔΕ (γραφεία αγοράς και πώλησης μετοχών) και πολλές μικρές εταιρίες εισήχθησαν στο Χρηματιστήριο. Οι ενεργοί κωδικοί επενδυτών στο ΧΑΑ έφτασαν το 1,5 εκατ. περίπου, όταν οι Έλληνες εργαζόμενοι υπολογίζονται σε περίπου 4,5 εκατ. Με τον γενικό δείκτη να καταρρίπτει καθημερινά κάθε ρεκόρ, πολλοί Έλληνες πίστεψαν ότι έλυσαν το οικονομικό πρόβλημα της ζωής τους. Η πτώση ξεκίνησε στις 23 Σεπτεμβρίου και συνεχίστηκε για αρκετά χρόνια εξανεμίζοντας την αξία των μετοχών. Πολλές από τις μετοχές που είχαν εισαχθεί στο Χρηματιστήριο αποδείχτηκαν «φούσκες», δηλαδή άνευ αντικρίσματος μετοχές με εταιρίες χωρίς έργο αλλά μόνο σκοπό την ελκυστική εικόνα στο χρηματιστήριο. ...(απο την wikipedia) Πίσω από αυτή την φρενίτιδα υπήρχε ένα μόνο συναίσθημα αυτό της απληστίας . Δυστυχώς το φαινόμενο αυτό μελετήθηκε μόνο ως προς τ

Είναι γενική διαπίστωση ότι το πολιτικό σύστημα και κατ΄επέκταση εμείς οι Έλληνες δεν θέλουμε να αντιληφθούμε την σοβαρότητα της κατάστασης της χώρας μας . Έτσι συνεχίζουμε να ζούμε σε μια παθητικότητα που  θα μας οδηγήσει σε μια ομαδική κατάθλιψη , αν δεν έχουμε ήδη περιέλθει. Το πολιτικό σύστημα συνεχίζει να ασκεί την εξουσία , εκτός εξαιρέσεων, με την παλιά συνταγή του μεταθέτω την λύση σε ένα πρόβλημα στο μέλλον, έχω άπειρα χρήματα τα οποία διαθέτω στους φίλους και κολλητούς  μου ,τους οποίους επιλέγω και για συνεργάτες αντί τους χρήσιμους και αποτελεσματικούς. Μπορεί οι πολιτικοί μας ,να δείχνουν ότι έχουν αντιληφθεί την κρισιμότητα της κατάστασης αλλά στην πραγματικότητα προσπαθούν να βολέψουν τους στρατούς τους ώστε να επιβιώσουν πολιτικά ασχέτως αν ή χώρα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού. Κοιτάξτε τους στην τηλεόραση πολύ λίγοι γίνονται δυσάρεστοι λέγοντας την αλήθεια οι περισσότεροι προσπαθούν να ωραιοποιήσουν την κατάσταση λες και απευθύνονται σε ηλίθιους. Από την άλλη έχ

Απο http://piazzadelpopolo.blogspot.com/2010/11/blog-post_20.html Η Θράκη αποκτά το πρώτο βυζαντινό μουσείο της 20/11/10 Σε μιά εποχή κρίσης αντί να δούμε αν τα μουσεία μας ανταποκρίνονται στον σκοπό τους και αν προσφέρουν την δυνατότητα στους επισκέπτες να περιηγηθούν σε ιστορικούς χρόνους (πολλά μουσεία δεν λειτουργούν συνέχεια), δημιουργούμε καινούργιες μαύρες οικονομικές τρύπες. Ερωτήματα 1. Γιατί 15 χρόνια δεν έχει ολοκληρωθεί 2. Μετά από 15 χρόνια δεν είναι έτοιμος ο φάκελλος του έργου κατά τα λεγόμενα των ειδικών «Προσπαθούμε να εντάξουμε στο ΕΣΠΑ τη Για την ένταξη του έργου απαιτείται η μελέτη ωρίμανσης του 3. Έχουν προβλεφτεί κονδύλια για την λειτουργία του 4. Γιατί δεν γίνεται Καλλικράτης και στα μουσεία ώστε να ενισχυθούν υπάρχοντα Μουσεία με νέα τμήματα 5. Η κατασκευή αυτού του Μουσείου εντάσσεται σε ένα γενικότερο αναπτυξιακό πρόγραμμα μέσα από το οποίο θα αυξηθεί η προσελκυσημότητα στην περιοχή 6. Έχουν προβλεφθεί άλλες παράλληλες δράσεις

ΞΑΦΝΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΓΙΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ... Ρεπορτάζ : Ζώης Τσώλης (από το Βήμα της Κυριακής ) Σε "αιφνίδιο θάνατο» θα οδηγηθούν το 2011 εκατοντάδες φορείς του Δημοσίου- Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου που λειτουργούν ως «δορυφόροι» σε υπουργεία, περιφέρειες και δήμους-, καθώς ο προϋπολογισμός έκλεισε χωρίς να... προβλέπει την καταβολή εγγυήσεων για τη δανειοδότησή τους από τις τράπεζες. more http://fimotro.blogspot.com/2010/11/blog-post_9998.html

Η Κυριότερη αιτία της κρίσης αποτελεί η αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου στον κόσμο μας. Δεν παράγουμε πλέον προϊόντα για να κερδίζουμε χρήματα αλλά τα προϊόντα έγιναν το μέσο για να αποκτούμε χρήματα. Όταν η σόγια ή το πετρέλαιο αποτελούν χρηματιστηριακό προϊόν η τιμή τους δεν διαμορφώνεται απο την πραγματική ζήτηση-προσφορά αλλά από την χρηματιστηριακή ζήτηση-προσφορά . Η τιμή του προϊόντος διαμορφώνεται   στα χρηματιστήρια. . Οι σύγχρονες βιομηχανίες είναι οι τράπεζες διότι αυτές παράγουν το "παραγματικό" προϊόν το χρήμα. Πίσω από αυτό το μοντέλο βρίσκεται η απληστία μας για κέρδη χωρίς όρια  που συμπαρασέρνει απκόμη και τον απλό πολίτη ,άσχετα αν τελικά οφελείτε μια μικρή μειοψηφία. Αυτό δημιουργεί τραπεζικά προιόντα μεγάλης επισφάλειας διότι δεν βασίζονται σε πραγματικές παραγωγές. Η τελευταία κρίση όχι μόνο δεν άλλαξε τις αιτίες που την προκαλέσανε αλλά ενίσχυσε την θέση των τραπεζών και των μεθόδων τους. Τώρα το σύστημα έχει σταφεί στην μεσαία τάξη που αυτό δημιού